En nuestra opinión, si el autor de una obra (por ejemplo, una canción) no desea tener “todos los derechos reservados” que la SGAE (Sociedad General de Autores y Editores) defiende, no ha de poseerlos, ya que es su obra y puede decidir hacer con ella lo que él prefiera. Por ejemplo, hay muchos cantantes que se han inclinado por tener“"algunos derechos reservados"”, ya que así puede llegar a más gente y darse a conocer, publicándolos en Internet u otros medios.
Todos los usuarios de Internet desean obtener las creaciones de dichos autores a menor precio del que encuentran en las tiendas o incluso gratis. Por tanto, la SGAE debería de adaptarse a estas nuevas tecnologías y no aferrarse más a estas leyes de “"todos los derechos reservados"”.
En los últimos años se han creado unas licencias llamadas Creative Commons que permiten que el autor decida qué hacer exactamente con su obra de forma gratuita y fácil. Estamos totalmente a favor de éstas nuevas licencias que favorecen la expansión de la cultura musical a todas partes, pero ¿qué opináis vosotros?
Marta Álvarez Alende, Sabela Álvarez Rodríguez y Berta Andrés Casas..
2 comentarios:
Interesante Artigo!!
Ben, en primeiro lugar sinalar que motivos profesionais, a lei obrigame a estar rexistrado na SGAE. A esencia da da SGAE, non é mala. Explicome: A existencia dunha xestora dos dereitos de propiedade FOI necesaria ata que a globalización das TIC revolucionara o mercado audiovisual.
Na actualidade é unha contradición que calquera obra teña que pasar por unha licenza do tipo que sexa, xa que recordemos calquera obra publicada está obrigada a ser rexistrada. O marco legal establéceo a lei de propiedade intelectual. Este texo fai augas por tódolos sitios, no senso de que recoñece o dereito a unha copia privada, máis graba impositivamente calquera soporte que teña a capacidade de almacenar dita copia privada...
Máis aló da LPI gustaríame falar da concepción do mercado audiovisual. O mercado de contidos audiovisuais, sufriu un cambio radical na interpreación deste. Este cambio non foi dixerido ainda pola industria queu ve como o seu volume de negocio vai menguando ano tras ano. quen rexe o mercado actualmente é a cultura da gratuidade. A cultura da gratuidade é este fenómeno social que estamos a vivir, onde calquera contido, ou case todos, se poden ver na rede de redes. Seria falso decir que esta cultura é gratuita, xa que para acceder a estes contidos xeralmente hai que pagar unha cota de internet, tarifa plana....
A industria afánase en perseguir a quen libremete utiliza as normas do xogo que establece a rede á hora de compartir TODO o compartible, cando, na miña opinión, a responsabilidade principal é de quen é propietario dos servidores, hosting....
As licenzas de creative commons, sairon como alternativa para a libre difusión de contidos sempre reservando o dereito á autoría do contido e realización para evitar plaxios, ata cheagar ao punto de coordinar contidos universais que consisten en parir unha idea é libremente modificala a prol da súa mellora. É un paso importante cara a libre difusión dos contidos xa que, quen goste, pode compartir o que queira sen prexuizo legal de ningún tipo.
Existe, como xa comentei o problema da cultura da gratuidade. Este concepto é necesario entendelo dende unha perspectiva un pouco abstracta. Os contidos, están na rede, o acceso a eles é moi doado, quen saca beneficio?? se a industria se centrase en crear e difundir vía online simplemente pola cota de liña que ocupa gañaría moito máis quu cos métodos tradicionais. De feito un medidor de éxito é a contabilización do número de visitas que posúa algo aloxado nunha web.
Para rematar reitero os meus parabéns polo artigo e por sacar o tema.
A mi el tema me parece muy oportuno y el comentario de Bieito, muy ilustrativo. Pero también opino que tratar de poner trabas exageradas a que podamos compartir las cosas bellas (música, poesía, literatura,...) que nos ayudan a sobrellevar la dureza de la vida es, cuando menos, poco humano. Y eso de que los niños de un colegio tengan que pagar por representar una obra de teatro ya es indignante. No creo que compartir contenidos ponga en peligro la supervivencia de nadie realmente valioso, sino sólo a mediocres e intermediarios de viven a costa de los verdaderos artistas.
Publicar un comentario
Coñecer a túa opinión é a razón de ser deste blog.
Os moderadores reservánse o dereito de eliminar comentarios irrespetuosos ou ofensivos.